Sonra her şey berbat oldu
Ben küçüktüm, hep cebime çakı koydum
Hep istedim sevdiklerim yakın olsun
Kötü değil, çaresizler görmüyordum

Biz tutkuyla yaşıyorken
Zulme doğmuş insanlardık
Fazla kardeş olmuştuk
Ondan ısrarcıydık

Suçla fazla erken tanıştık
Alışılmaz bildiğimiz o nefrete alıştık
Bir iz bırakacağız mutlaka
Bağır çağır durmadan

Hep beynimiz kurtlanan
Ne bela ne muskadan
Uzak duracaksak olmaz
Çünkü çok güzel şiirler
Çocukların olacak

Umut hep yerinde duracak
Umut hep yerinde duracak
Umut hep yerinde duracak
Umut hep yerinde duracak