Söz gümüşse, sükut altındır
Masal okuyor bilmiyor o zırdeli
Rüzgar eken, fırtına biçer
Kendi düşen ağlamaz yani

Sen sen ol kalp kırma
Uykuların kaçar sonra
Akıllı ol oyuna gelme
Tepetakla olursun
Eden bulur sonunda

Pireyi deve yaptı dilli düdük
Ateşe bile bile körükle gidiyor
Kendi kuyusunu kazıyor enayi
Cır cır ötüyor

Bana göre hava hoş, kendi bilir
Beni bilen iyi biliyor
Boşa çabaları
Bu gönüllerde hükmü geçmiyor

Hadi sev hadi hadi hadi gözünü karart da
Koy elini kalbine şu yalan hayatta
Gelen geçer konan göçer unutma
Sana da kalmaz bu ölümlü dünya

Şöyle bi silkelen de gel kendine
Hududunu haddini bil, ileri gitme
İki kere iki dört hesap kolay
Aç kalbini gel, dırdır etme

Caka satıyor utanması yok
O kendini üstün buluyor ama yanılıyor
Burnu kaf dağında mübarek
O kendini bu alemin kralı sanıyor